Certo é, que nos fíxemos máis intímas nestes últimos anos, pero se te das conta, levamos unha vida enteira xuntas. Con máis ou menos confianzas, pero xuntas ao fin e ao cabo.
A día de hoxe doume conta de que sen ela nada sería igual; é única, transparente, das poucas que se mostran tal como é, poño a man no lume a que xamais cambiará a súa personalidade para caerlle ben a fulanito nin para que menganito se namore dela. Está conforme consigo mesma. Sabe comprenderte e escoitarte. Aínda que por dentro esté desfeita, intenta non derrumbarse só para que os demais non suframos, sácache un sorriso ata no peor dos momentos, e está aí cando máis a precisas.
Só por iso, podo afirmar que ela ocupa un dos cinco dedos da man, cando de contar aos mellares amigos se trata.
todos los días sale el sol, chipirón
Felices 16, Helenita del Río
No hay comentarios:
Publicar un comentario